Należy wiedzieć, że grubość warstwy nadbetonu i wysokość żeber ma wpływ na uzyskanie odpowiedniej nośności stropu. Grubość stropu wzrasta więc z jego rozpiętością. Nierzadko więc stosuje się w nich wysokie pustaki, żeby między nimi powstały wysokie żebra stropowe. Jednak pamiętajmy, że przy większych rozpiętościach stropu żelbetowe belki mogą się uginać pod wpływem obciążenia. Abyśmy mogli temu przeciwdziałać, wtedy stosuje się ich wstępne wypiętrzenie.
Na czym ono polega?
Polega ono na takim ustawieniu podpór montażowych pod belkami, aby belkom nadać ugięcie odwrotne niż końcowe i w tej pozycji się je betonuje. Należy wiedzieć, że aby wyeliminować pękanie stropu o dużej rozpiętości, robi się w nim żebra rozdzielcze – trzy do 8 metrów i cztery powyżej 8 metrów. Natomiast jeśli strop będzie przenosił duże obciążenia użytkowe, projektant może przewidzieć więcej żeber. Znów w wielu projektach gotowych rozpiętość stropu nie przekracza 6 metrów, ponieważ dawniej to była granica „możliwości” dla wielu stropów gęstożebrowych. A właśnie ta technologia jest w nich najpopularniejsza. Jednak wraz ze zmianą standardu współczesnego domu polegającą na otwieraniu przestrzeni powstały konstrukcje stropów gęstożebrowych, które bez podpór pośrednich mogą mieć rozpiętość nawet 11 metrów. Wykorzystuje się tu nierzadko stropy gęstożebrowe z belkami ze strunbetonu wykonane z betonu klasy C50/60 oraz wibroprasowanymi pustakami. Warto wiedzieć, że taki strop może mieć większą rozpiętość nawet z niskimi pustakami i większą powierzchnię. Dzięki temu możemy obniżyć jego masę. Takie belki nie wymagają także tak gęstego podparcia jak w przypadku tradycyjnego stropu gęstożebrowego.
