Przyspieszenie technologiczne XXI wieku napędza zdarzenia do prędkości w tempie wykładniczym. Nowe pomysły i idee pojawiają się jedne po drugich. Proces wzmacnia wszechobecne zjawisko skali wynikające z nakładów i masy krytycznej populacji ludzkiej.
Budownictwo nie broni się przed zastosowaniem wynalazków. Jednym z nich jest wylewka samopoziomująca na zewnątrz. Są produkowane w dwóch odmianach – jako:
- wylewki anhydrytowe
- wylewki cementowe
Skupmy się na pierwszej odmianie nawierzchni posadzkowej. Co jest jej głównym składnikiem?
Anhydryt – bezwodna forma gipsu.
Posadzka wykonana metodą wylewki anhydrytowej stosowana jest do wyrównywania powierzchni, w której występują znaczne wżery. Uskoki do głębokości nawet dziesięciu centymetrów nie są dla tego materiału przeszkodą. Nawet tak gruba warstwa posadzki jest odporna na skurcz podczas wiązania.
Nie jest przeszkodą do zastosowania anhydrytu na powierzchnie podłogi, rozpiętość pomieszczenia. Nawet dość duże pomieszczenia można pokrywać masą anhydrytowa bez konieczności stosowania dylatacji, poza szczeliną technologiczną na styku podłogi ze ścianami.
Nowoczesna wylewka utrzymująca poziom
